23.01.2007 / Salı / 21:52 / ev
Hiç gece dışarı çıktınız mı?!
Geceleri dışarı çıkmayı seviyorum. Dışarı çıkmak dediğim Taksim’e eğlenmeye gitmek falan değil. Sözlük anlamıyla dışarı çıkmak. Kapıdan dışarı çıkmak.
Güzel bir kokusu var gecenin. Daha ferah bir havası var. Daha serin olduğu içindir belki?
Apartmanın kapısından çıkmadan önce bir an durur, havayı içime çekerim. Şöyle bir göz gezdiririm sokağa. Manzarayı izlemek gibi. Sokağımı seviyorum, belki onunla da alakası vardır?
Yalnız unutulmaması gereken bir nokta da ışıklar. Sokak lambaları! Sarı sarı yanan, sıcak sokak lambaları. Soğuk, serin sokakta sıcak sıcak parlarlar. İnsan o ışıkta çok güzel görünür göze. Beyaz ışık gibi tüm ayrıntıları gözler önüne sermez sarı ışık. Dosttur, güzeldir, güzel gösterir. O sivilce izini insanlar görmese yalancı mı olursun? Hayır!..
Bir de asfalttan parlayan sarı ışık da güzel ve bambaşka bir hava verir sokağa. Sürekli gündüz geziyoruz sokaklarda ve gece belki de farklı geldiği için gidiyor hoşuma. Asfalt sarı ışıkla parlarken sanki gündüzün tersi olmuş, gökyüzü karanlık, yerler aydınlık gibi gelir bana. (öyledir de aslında...)
Bir de daha boştur sokaklar gece. Sokakta olanlar da sakindir o saatte. İş yoktur o saatte. Koşuşturmaz insanlar akşamları. Koşuşturmaz akşam insanları. Koşturanların başka bir derdi vardır. Koşmak isteyen koşar zaten gene, sokak koşmaya da müsaittir gece, boştur ya sokak.
Bütün yönleri arasında en güzeli kokusu ama! Farklı bir kokusu var gecenin. Açıklayamadığım bir ferahlık. Sabah güneş doğarken sokağa çıktığınızda da gelir bu koku. Sonra gider. Demek ki gece, havayı tazeler. Sabaha kadar hava tazelenir gecenin içerisinde. Gündüzün telaşı, hareketi, tozu – dumanı içerisinde bayatlayacak olan havayı tazeler, güne hazırlar gece. Çünkü gün içerisinde insan, o havayı bozar. Gece ise insan evinin havasını bozar. Sokaklar mis kokar. Neden sabah olunca camı açıp evi havalandırırız? Düşünün bunları!
Her şeyin çoğu zarar; özellikle de insanın…
Gece daha sık dışarı çıkmak lazım. Bünyeyi tazelemek lazım.
Yalnız abartmayın, ben boş sokakları da boş olduğu için çok seviyorum. Birkaçınız tamam ama hepiniz sokaklara dökülürseniz benim buruşturup atmam gerek bu yazıyı!
Sen bunu okurken, ben sokakta olacağım. Belki çekirdek alıp çitleyeceğim apartmanımın önünde, eski güzel günlerdeki gibi. Taze gece havasını içime çekeceğim.
Peki ya sen? Bilemiyorum ama… Gölge etme, başka ihsan eğlemem…
Fab
28.01.2007 / Pazar / 01:24 / ev
resim: fab
Posts
5 comments:
Karanlıktan korkan ben bile geceye bir başka bakıyorum şu an fabcım...Aslında güzelmiş gerçekten.. Bazı şeyleri bilsekde anlamak için birinin bişiler yapması lazmdır ya bu görevi de seve seve üstlendin gibi ha?
İçinde çok şey saklarmış gece.Bunu bize tekrar tekrar anlattığın için tşkr ederim ne diyim..
bu yazının yazıldığı tarih...benim bu yazıyı okumama sebep olan nedenin gerçekleştiği gün aynı zamanda...gülümsememe sebep oluyor bu garip tesadüf...bir sıcak çikolata ve üç toptan ibaret basit bir gündü oysa.Ama sonra ?
Havanın kokusu ve gecenin rengi...sessizliğin dilini duymak için her gece yürümek isterdim...insansızlığın özlemini ancak o saatlerde giderebiliyoruz.
yazımın içinde aynı anlama gelen iki kelimeyi kullandığımı farkettim;) aslında sebep olan "...." demek daha doğru olacak.bi boşluk, beyninde ne ifade ediyorsa öyle kalsın istiyorum...
Aslında bu bir bakıma yalnızlığı sevmek gibi.Geceleri sokaklar yalnızdır ve kendi iç dünyamızla daha rahat konuşuruz.Ben de yalnızlığı/geceleri bu yüzden seviyorum.
Bu arada resim güzelmiş :)
Geceleri yasadigim icin mi bilmiyorum ama gece havayi koklamayi ben de cok severim. Disari cikmaya her zaman cesaret edemem ama balkondan da olsa izlerim etrafi...
Senin yazdigin bu yazi bana 13 yasimda, Kars'ta gecirdigim ve gozumden hic silinmeyen bi kis gecesini hatirlatiyor.
Paylasabilir miyim?
“Denisea! bir daha yorum yazma” demene sebebiyet verebilirim fab'cim?? :)
Ama Kars'in kisi da baska bi guzeldir ;)
Geceleri yerlerde ayak izi olmaz, yeni yagan kar herseyi temizler, puruzsuz ve piril piril olur heryer. Kar taneleri iri iri yagar ve iste sari sokak lambasi burada devreye girer.
Kar tanelerinin seklini hep boyama kitaplarindan ogrendik di mi?
Ben o gece Kars'ta yagan kar tanelerinin seklini gordum sokak lambasina baktigimda. Boyle yildiz gibi, simli gibi…
Kaloriferin uzerinde, camin tam onundeyim, oda sicacik ve disarisi -30'larda.
Kalbim, ask'in yasattigi heycanla ilk kez bu kadar hizli carpiyor...
Yuzunu dusundukce gulumsuyorum,
- Ama yasim kucuk diyorum evlenemem ki :(
Sevdigimi de kimseye soyleyemem; hemen duyulur. O erkek ama benim belli bile etmemem gerek.
Milyon tane sey geciyor kafamdan. O zaman “20'li yaslarimda olsaydim da evlenebilseydik” diye hayal ederken simdi sevdigimi soyleyemeyecegimi bildigim halde tekrar o yasima donsem, yine deli gibi sevebilsem ve yagan KAR’I o saflikla tekrar izleyebilsem diye hayal kuruyorum...
Dayanamadim ve cami actim. Uzanan agacin uzerinden bir avuc kar aldim. Disardaki soguk usutmuyor, ellerim islansa da onlar da usumuyor… Metabolizma hizlanmis sanirim; kan vucudumda cok deli akiyor;) Ayagimda alti plastik, mor patiklerim var, soyle bi kulak kabarttim, herkes uyuyor. Birinci katta olmanin verdigi avantaj; evin butun camlarindan kacabiliyordum;) Vee disari atladim. Yurudukce gicir gicir sesler geliyor, agzimdan buharlar cikiyor...
Yan bahcenin bizim cama bakan duvari yikilmisti ve sokak lambasi da o bahcenin girisindeydi. Kosa kosa bahceyi gecip sokak lambasinin dibine gittim. Kafami havaya kaldirdim sari bi isik icinden beyaz beyaz karlar hizla geliyor, sanki cok hizli gidiyormussun gibi hissediyorsun. Agzimi actim karlar agzima yuzume yagiyor….yaklasik 3-5dk o sekilde bekledim. Yan bahcede yerdeki karlarin uzerine kocaman bi D ve B harfi yapip geri kactim:)(Kardaki ayak izleri sabaha kadar kayboluyor, olmasa da ben onu dusunemezdim sanirim:)
Sadece bi sekilde icimden atmis oldum, sessizce haykirmis sayilirim di mi:p
Bu hafta 7 yil aradan sonra ilk kez Kars’i ve 10 yil aradan sonra da ilk kez Kars’in kisini gormus olacagim tekrar.
Belki bi gece yine evden kacar sokak lambasinin altinda yuzume yagan karlari hissedebilirim…
Ama ne sokak ayni sokak, ne komsu ayni komsu ne de yerdeki harfler ayni olacak…
Ama olsun Kars’in gecelerini cok ozlemisim:)
Bana o geceyi tekrar hatirlattigin icin tesekkuru bir borc bilirim canimcim!
Post a Comment