Sunday 28 June 2009

a good, old friend of ours...

WE LOST OUR FRIEND!


Cecil was more than a car for us.

He was more than a white hatchback Honda Civic.

He was a friend!

A humble servant...

A loyal companion...

A fellow traveller with a great sense of humour.

Cecil was always punctual!

He would never leave you half way.

Never complained about any distance we put him through.

He did not complain when we ended up with dense fog.

He did not complain when Malika drove him into a wet lawn middle of a night.

Although he was passed by a public bus on a hill, he went and all the way to the east coast and came back without a problem.

He was a survivor!

He might look small but always had enough space for all of us.

Maybe he had a small engine but he had the biggest heart!

He was always there when we needed him. Anytime, anywhere...

It's hard to believe he is gone now.

He went for a regular check, healthy and fit, and never came back!

Cecil was more than a car. The best au pair car ever! He will always live in our hearts. His great memory will never be forgetten...

His close friend "Clara" (our lovely navigation system) has couple of words for him:

"I've been honored to get a chance to drive with such a great friend. He drove any direction I led, even they weren't correct all the time. I can't believe he's gone forever! I will never forget him. They can put me in any other cars but I'll never find a better companion then him. I want to say one more thing for him: 'Cecil. Turn around when it's possible. And come back home! That is not your destination at all...' "

We lost our friend.
Who was the best.
Who loved by many...

Good bye Cecil! Your great memory will never be forgetten!

Dedicated in loving memory of Cecil.

Rest in peace my friend...

Tuesday 23 June 2009

fab foto çekiyor - mayıs & haziran 2009

Gene 1 ay geçip gidivermiş! İnanılır gibi değil...

Affınıza sığınarak yazıyorum. Bu durgun dönemin sebebi hazırlanmakta olduğum İngilizce sınavı idi. Boru değil, Cambridge Üniversitesi'nin sınavı! ("Kembriç" okunur...) Sonuçlar 31 Temmuz'da. Tüm gün süren 2 sınava girdim. Geride kaldıkları için çok mutluyum. Ancak zorlu olan ikincisi tekrar hortlayabilir. Hep birlikte göreceğiz. (Aslında ben kendi başıma göreceğim. Hep birlikte falan değil...)

Ne yapalım? Biraz fotoğraf bakalım değil mi? Gönlümüz ferahlasın, gözümüz şenlensin. Yani öyle olur diye umuyorum... Bir kaç şirin arkadaşımı paylaşacağım sizlerle!

------0------

DANGEROUS BEAUTY

Nisan 2009, Groombridge Place Gardens, Groombridge, Tunbridge Wells, Kent, İngiltere, Birleşik Krallık...

Çok gösteriş meraklısı ama gösterdiğine değiyor!..

UPSIDE DOWN

Mayıs 2009, Tonbridge Kalesi, Tonbridge, Kent, İngiltere, Birleşik Krallık...

Çok utangaç gibi dursalarda elinizde yer fıstıklarıyla çıka gelince çekine çekine de olsa yaklaşıyorlar yanınıza. Sanki çekim etkisinden kurtulamıyorlarmış gibi. Sonra böyle ağaca çıkıp, arka ayaklarıyla tepe taklak aşağıya sarkarak yiyorlar fıstıklarını... Siz onların bu şebekliği karşısında yere sırt üstü uzanıp fotoğraflarını çekerken, diğerleri yerde bıraktığınız torbadan fıstık aşırıyor. Mükemmel organizasyon!

HELGA THE EAGLE


Nisan 2009, Groombridge Place Gardens, Groombridge, Tunbridge Wells, Kent, İngiltere, Birleşik Krallık...

Bu Helga. Alman güzeli bir kartal. Nasıl görkemli, nasıl asil! Kanatlarını açıp kafanızın üzerinden uçtu mu ne yapacağınızı bilemiyorsunuz. Bir de eğiticisinin bir çağrışı vardı ki, hala kulaklarımda çınlıyor: "HEEEEL-GAAAAAAAAAA!!!"

UNDER THE SURFACE

Nisan 2009, Bodiam Castle, East Sussex, İngiltere...

Bodiam Kalesi'nin etrafında bulunan su dolu hendek, hep birlikte yaşayan yaban ördekleri ve bir çok su canlısına ev sahipliği yapmaktadır. Ördeklerin altında yüzen o dev gibi balıkları gördüğüm zaman, insan olarak kendimizi doğadan ne kadar soyutladığımızı anladım. O ördekler çevresindekilerin zararsız olduğunu bilip hiç umursamadan hayatlarına devam ederlerken bizden korkuyorlar. Üstelik hiç kimse de girip o balıklarla yanyana yüzebilecek gibi durmuyor. Peki ama neden?...

KALKIŞA HAZIR

Mart 2009, Rye, East Sussex, İngiltere...

Hiç düşündünüz mü biz gün batımını yitirdikten çok sonra bile onlar yukarılara uçup hala manzaranın tadını çıkarabiliyorlar. Ve belki gün batımı nedir onu bile bilmiyorlar...

------0------

"Daha, daha, daha fazla istiyorum!" diyorsanız: FOTOPYA PORTFOLYO

NOT: Bu arada fotoğrafların başlıklarına tıkladığınızda fotoğrafların fotopya'daki büyük hallerine ulaşabileceğinizi biliyorsunuz, değil mi?..
Related Posts with Thumbnails